Müjde Işıl – 31. Memleketler arası Adana Altın Koza Sinema Festiva- li’nin Ulusal Uzun Metraj Sinema Yarışması’nda 11 üretim yarışıyor. Bu sinemalardan biri de Hikmet Kerem Özcan’ın birinci uzun metrajı “Hakkı”. Ege’deki antik bir kasabada ailesiyle sakin bir yaşam süren Hakkı’nın, konutunun bahçesinde tarihi bir eser bulmasıyla değişen hayatını anlatıyor. Sinemaya ismini veren Hakkı’yı canlandıran Bülent Emin Fayda da doğal olarak şenlikte En Uygun Erkek Oyuncu Ödülü’nün adaylarından… Usta oyuncu ile sinemanın ayrıntılarını konuştuk.
– “Hakkı”nın başrolünü üstlenmenizi sağlayan süreç nasıl başladı ve gelişti?
Hikmet Kerem’in Fatih Zenginoğlu isimli bir arkadaşı var. Sinemadan çok evvel bir tarihte “Didem Madak şiirlerini tiyatrocu arkadaşlardan seslendirmelerini istiyorum. Siz de seslendirir misiniz?” dedi. O vakte kadar Didem Madak şiirlerini bilmiyordum. Okudum, çok hoşuma gitti ve kabul ettim. Genç bir arkadaş da kameraya çekti. Hikmet Kerem onun kendisi olduğunu bana sonradan hatırlattı. Yıllar sonra onun senaryosunu okudum ve çok sevdim. Çok yalın, pak bir senaryoydu. Tarihleri bana nazaran ayarladılar, ‘tamam’ dedim.
– Hakkı karakterinde size “Bunu ben canlandırmalıyım” dedirten neydi?
Benim için bir maraton olacaktı zira Hakkı sinemanın neredeyse her karesinde var. Bir yandan huzursuz de oluyor insan. Nasıl ilerleyecek, karakteri nasıl ayakta tutacağım diye… Ben bu cins durumlarda sürece bırakıyorum kendimi. ‘Kamera!’ denmeden çok büyük ön hazırlıklar yaptığımı düşünmüyorum.
– Hakkı özünde uygun bir aile babası lakin tıpkı bir Shakespeare karakteri üzere hırs onu değişik noktalara götürüyor. Bir yandan da bunu çocuklarının geleceği için yaptığını söyleyerek kendini aklıyor. Onun dünyasında saf kalmanın bir yolu yok mu?
Hırsın nereden çıkacağını ya da patlayacağını bilemiyoruz. Herkeste var olan bir şey. Hakkı’daki hırs başta tahminen yokmuş üzere görünüyor. Lakin her sıradan insan her şeyi yaşayabilir. Ben de senaryoyu birinci okuduğumda Macbeth’e benzettim. Hakkı da bir mühlet sonra her insanın yapabileceği bir yola giriyor. Tahminen de bunu suçsuz bir yerden yapıyor. Karakterin değişimi kıymetliydi. Değişimin çok keskin olmaması gerekiyordu. Ben de bu hisle oynadım.
– Sinemada ya da tiyatroda hayat verdiğiniz karakterlerle karşılaştırdığınızda Hakkı’nın sizi en çok zorlayan tarafları neler oldu?
Hakkı’nın her karede olması, birinci vakitler bir dehşet verdi içime lakin o endişe, metni sindirdikçe ve hissettikçe yerini öbür bir heyecana bıraktı. Direktöre, imaj direktörüne, gruba yaşattığın reaksiyonları hissedince ondan sonra zorlanmadım. Esasen zorlandıkça bir işin keyfi kaçar. Güç sahneler vardı, yorulduğum sahneler vardı lakin benim keyfim hiç kaçmadı.
‘İlk sinemayla kalmasınlar’
– Reha Fazilet üzere usta direktörlerle de birinci sinemasını çeken yeteneklerle de çalışıyorsunuz. Sinemada bir direktörle çalışmak için olmazsa olmazlarınız neler?
İlk sinemasını çeken arkadaşlara ‘acemidir’ diye bir niyetim yok. Herkesin bir birincisi vardır. Benim de birinci sinemam var. Reha Fazilet artık usta bir direktör ancak ben onunla ikinci sinemasında tanışıp oynadım. Yaş alıyoruz fakat öykümüz devam ediyor. Reha hiç durmuyor, genç arkadaşlar hiç durmuyor. Adana’da birinci sinemalar yarışıyor. Bu çok hoş bir şey. Tek arzum, bir tanede kalmasınlar; devam etsinler. Şenlikler dışında da katkı gerekiyor. Zira sinema çekmek çok değerli bir iş. İlgililerden takviyelerini eksik etmemelerini rica ediyorum. Kerem’e de daha kaç sinemalar diliyorum. Kendisini ele vermese de çok dikkatli ve çok yürekli bir direktör. Devam edeceğine inanıyorum.